Onze emigratie, onze schoolkeuze...

Onze schoolkeuze? Uiteraard voor onze kids maar toch is Renate ook goed bezig met haar studie en ben ik, met af en toe een pauze, ook aan mijn Noors bezig. Maar een andere keer meer over de studie van Renate en wellicht ook over mijn bezigheden wat studie betreft.
Maar eerst dit, via een omweg naar mijn vorige blog en straks weer hier terug.
Een andere kijk op, een bril op voor beter zicht wellicht. Nee, ik heb mijn Nederlandse zonnebril nog niet gevonden, die ligt nog op Lundås onder de sneeuw!
Goed zicht, ook op de weg. Het kan handig zijn, of noodzakelijk zo blijkt uit het volgende gebeuren:
Postbode zijn is in mijn ogen, daar gaan we weer :) een ondergewaardeerd beroep, net als vuilophaler etc. Ik heb eens in de Ode een artikel gelezen dat ging over de zin en onzin van een (hoog) salaris.
Waarom moet een professor op een universiteit zoveel meer verdienen dan de schoonmaker?
Hij of zij krijgt toch al enorm veel voldoening uit het vele onderzoek dat gedaan mag worden, en het geven van lessen aan leergierige studenten?
Dat krijgt de schoonmaker niet, of veel en veel minder, en zou het vanuit dat oogpunt niet logisch zijn dat deze een heel hoog salaris uitgekeerd krijgt!
Het is een stelling om eens rustig over na te denken, je gedachten over te laten gaan.
Maar niet als je auto rijdt! Dat slaat dan op die postbode die ik een aantal weken terug zo liet schikken dat hij minstens 10 centimeter omhoog schrok.
En dan moet je weten dat het de meest relaxte postbode van het noordelijk halfrond is, een soort
Rasta Viking! Zo loopt hij ook, de ene been nog net niet slepend, om deze als laatste mee te nemen, hoofd voor en achterwaarts mee laten zwingen alsof het op een muziek ritme moet meegaan en vooral... langzaam en bedachtzaam zijn werk doen. Mooi man!
Maar hij reedt met zijn auto achteruit een oprit af, de straat op en hij keek keurig over zijn linker schouder. En nog steeds keek hij over zijn linker schouder, ook toen ik van de andere kant kwam aangereden. Ik zag hem en stopte terwijl hij achteruit reed, op mijn helft dan wel en zo stond hij met zijn 'neus' naar mijn kant.
Op ongeveer 3 meter afstand en ik keek hem zo rustig mogelijk aan, als een soort Neder-Rasta-Noor.
Dat werkte, hij zag me, een auto op zo'n korte afstand! Dat is dus schrikken, en hij veerde op.
Ongeveer 10 centimeter omhoog en voor het eerst in al die jaren dat ik hem ken was hij heel even niet die Rasta-Viking, heel even maar.
In accentloos Noors deed ik mijn hand vragend ophoog en hij lachte, met enige moeite weliswaar. We groeten elkaar met een voorzichtige maar welgemeende glimlach en we rijden elk een andere kant op. Goed kijkend natuurlijk en... vooral in de juiste richting!
Deze keer ging het goed, gelukkig maar. Enige weken later zie ik hem op exact hetzelfde punt een schadeformulier invullen met een minder blij kijkende dame. Haar auto had dan ook een deuk in de zijkant. Tja, leren doe je een leven lang, ook als je de veertig ruim gepasseerd bent en ook lerend van alledaagse gebeurtenissen.
Trouwens weer een bijzonder voorbeeld van Synchroniciteit! Want waarom kwamen wij juist op dat moment langs dat punt om dat te kunnen zien?

Dat is een vraag die ik wel vaker heb, ook wanneer ik bijvoorbeeld dezelfde auto weer zie op hetzelfde punt. We rijden in de ochtend ergens naar toe, komen in de middag terug en zien weer dezelfde auto ons tegemoet komen op nagenoeg hetzelfde punt waar we deze in de ochtend ook tegemoet reden. Op zijn minst bijzonder om dat regelmatig te ervaren. Synchroniciteit dus!
Ook daar valt veel van te leren, wat wil het je zeggen of duidelijk maken?
Maar goed, weer terug naar die schoolkeuze, met een dubbele omweg, maar...

We gaan van school veranderen, Olivia dan en Felix gaat gelijk van start op de Montessori school in Ulefoss. Een dorp in onze gemeente en de school staat voor ons helemaal aan de andere kant van onze gemeente. Ongeveer 20 minuten rijden. Dat was een reden om Olivia er in eerste instantie niet heen te sturen, maar in Lunde naar school te laten gaan. Ook omdat ze dan vriendschappen makkelijker kan onderhouden, vooral met haar beste vriendin. Ook dat woog zwaar maar we zijn overtuigd dat de belangrijkste contacten zullen blijven. Ook omdat we verschillende activiteiten hebben en krijgen in ons dorp.
Maar de nieuwe school staat én goed bekend én stelt het kind in alles centraal.
De school in Lunde staat ook heel goed bekend en we zijn zeer tevreden over de leraren van Olivia, maar we zagen het leerplezier van Olivia achteruit gaan. En dat is jammer, zeker als er bijna dagelijks huiswerk gedaan moet worden. Dat was ook een belangrijk punt, en zo zijn we gaan informeren en namen we voor ons het besluit.
Vervolgens met Olivia en Felix besproken en uitgelegd, hun mening gevraagd en een paar keer de school bezocht en de knoop doorgehakt. Dat is een zeer korte versie van iets dat we zorgvuldig en weloverwogen hebben gedaan. Maar zoals het er nu voor staat lijkt het een hele goede keuze die relatief soepel verloopt.

Vandaag (13 mrt) wellicht de laatste keer van het jaar met de latten onder het bos in geweest. De vaardigheid en plezier in deze sport neemt elke keer in razend tempo toe. Olivia lijkt dagelijks te oefenen, zo soepel doet ze het maar ook Felix doet het goed. Bovenal vinden ze het leuk!
Nu nog een wat ouder berichtje;
Vandaag (21 jan 2016) hebben we een ochtend wandeling door het bos gemaakt. Het bos waar we
's zomers vaak komen, meestal om bosbessen te plukken maar ook voor een korte wandeling.
Een heerlijk bos en het klinkt niet echt bijzonder, een ochtend wandeling.
Maar... én het was best vroeg én het was best koud én er lag best veel sneeuw. Heerlijk dus!
De temperaturen kunnen op korte afstand van elkaar best verschillen, daar bij het bos was het maar -15 en thuis was het -20. Buiten dan, het kacheltje binnen werkt prima :)
Maar lopen door de sneeuw, ongeveer 30 a 40 cm, is nog best inspannend maar gelijk ook heel ontspannend. We hadden er laatst ook al gelopen, als eerste, en nu zagen we dat in onze eerste voetstappen na ons reeën hadden gelopen. Leuk idee, maar andere mensen komen er in de winter dus niet, of heel weinig. Ook een leuk idee, niet dat ik mensen schuw ben, maar een boswandeling is extra fijn om in alle rust te doen. En dat gaat hier meestal prima!

Nog een huishoudelijk iets, wat klinkt dat schools, maar ik ben heel blij met alle leuke reacties die ik per mail krijg nav deze blog. Hartelijk dank daarvoor, ik wil er niets aan af doen, maar onderaan deze blog kun je ook een reactie kwijt. Is ook leuk en alvast mijn hartelijke dank daarvoor!
Hou de blog en facebook in de gaten wanneer je de blog actief wilt volgen, en ook daarvoor bij voorbaat mijn dank :)

Als afsluiter kun je onder de 'spreuk' mijn allereerste blog lezen die ik op onze nieuwe website hebben gezet.

Een goed gebruik inmiddels. Ik begin de dag meestal met thee en koffie en daarna start ik de pc op en lees als eerste de mail van dagelijksegedachte.net.
Dat is een goede gewoonte die ik in ere wil houden en daarom goed om de blog af te sluiten met een wijsheid, deze keer uit een boek:

'Wijsheid is niets anders dan de spiegel van goed verwerkte mislukkingen'

Van Paul Fentener van Vlissingen uit zijn boek; Ondernemers zijn Ezels.

Veel goeds toegewenst van ons voor jullie allen!

20 jan 2016, allereerste blog geplaatst op onze nieuwe site;
www.okonome.no !

Kaldtraktet kaffe, 
Koud gezette koffie

1- Koud gezette koffie is een oude en toch onbekende manier om koffie te zetten.

Overheerlijke koffie waarbij subtiele en bijzondere smaaktonen uit de koffie naar boven komen.

Elementen of smaaktonen die je anders minder of nauwelijks in de koffie kunt terugvinden.  Koud gezette koffie was tot voor de tweede wereldoorlog een veel voorkomende manier om koffie te zetten.Vaak werd de koffie uiteindelijk in een koffiekan op de houtkachel alsnog verwarmd zodat in koude dagen men toch een warme drank kan drinken. De koffie is zowel koud als warm lekker en beide brengen hun eigen smaken naar boven. Aangelengd met volle room geeft de koude of warme variant weer zijn heel eigen smaak.

Zo zie je maar weer hoe je oneindig kunt variëren met deze bijzondere drank, koffie!

Overigens is Dutch Coffee in Azie en Australie, maar ook in Noord-Amerika, razend populair.

Dutch Coffee is een variant van koud gezette koffie waar water vervangen is door ijs, of door ijswater. 

Het ijs druppelt op (versgemalen) koffie dat vervolgens opgevangen wordt. (3 traps systeem)

Deze zetmethode komt uit de Nederlandse VOC-tijd en leeft op dit moment weer volledig op.

Het jaar 2015 is/was het jaar van de koud gezette koffie en ik wil graag mijn bijdrage leveren om deze overheerlijk zetmethode ook in Noorwegen populair te maken.

Uiteraard zijn er moderne en klassieke 'installaties' te koop waarmee je op professionele manier je eigen koud gezette koffie kunt produceren.

Hieronder geef ik je graag twee eigen recepten waarmee je eenvoudig een heerlijke koud gezette koffie kunt maken. De ingrediënten zijn eenvoudig, geduld, tijd en koffie van een goede kwaliteit.

Ik ga uit van 8 gram koffie per 100 ml koud water en 12 tot 24 uur (extractie) tijd, maar dat variabelen die persoonlijk zijn. Tot is 12 uur een minimale tijd om alle smaken goed aan het water af te geven.

2- Koud gezette koffie:

gebruik een nauwkeurige weegschaal waar je een (schone) glazen afsluitbare pot op zet, ik gebruik potten van 500 ml met een goede deksel. Voeg 40 gram koffie toe, maling geschikt voor espresso en of cafetière.

Voeg ongeveer 150 gram koud water toe en roer dit rustig door tot er een egale massa is ontstaan.

Voeg vervolgens water toe tot je een totaalgewicht hebt van 440 gram. (excl.het gewicht van de pot!)

Roer het vervolgens weer even rustig door en laat de pot, goed afgesloten, minimaal 12 uur staan.

Zoals gezegd kun je met de tijd variëren, het is jouw koffie en jouw eigen smaak. 

Ik laat de koffie meestal in de keuken staan waar het kouder is dan in de woonkamer, maar de koelkast is ook een mogelijkheid. Persoonlijk vind ik dat je dan de koffie meer tijd moet geven om een goede smaakafzet te krijgen.

 Na afloop kun je de koffie filteren in een koffiehouder met filter of in een cafetière, of ook wel 

een French Press genoemd. 

Geniet ervan!

(ik gebruik vaak een metalen trechter met daarin een ongebleekte koffiefilter, deze eerst een beetje natmaken zorgt dat er minder koffiesmaak in het filter trekt!) 

3- Cold Brew, de Famore slow coffee variant;

Deze Cold Brew variant is een eigen recept waardoor ik het de naam Famore heb gegeven.

Je kunt bovenstaand recept gebruiken waarbij je ongeveer 150 gram van het water weglaat en vervangt door 150 gram ijs. Dit ijs kun je rechtstreeks toevoegen maar het heeft mijn voorkeur om het druppelsgewijs toe te laten voegen. Ik gebruik weer die metalen trechter waar ik het ijs in leg. Deze sluit de glazenpot met het koffie-extract goed af en op de trechter zet ik een glazen pot zodat ook het ijs 'schoon' blijft.

Wanneer het ijs gesmolten is kun je de trechter weghalen en de pot met een deksel afsluiten.

Eventueel kun je de koffie-extract even doorroeren. De totale tijd is weer 12 uur, maar ik kan je aanraden om een aantal uren meer te gebruiken.

(Famore is een eigen ontworpen naam waarbij ik alle letters heb gebruikt uit alle namen van mijn gezin, met als eindresultaat; Pure Liefde en Licht)

ØkoNome©
Lunde, Norge

www.okonome.no